„Człowiek zniknął, jego zwłoki w proch się rozsypały, jego współcześni złączyli się z ziemią. I księga tylko sprawia, że pamięć o nim krąży z ust do ust. Pismo jest bowiem bardziej pożyteczne niźli dom z kamienia, niż grobowiec na Zachodzie, lepsze jest niż rozkoszny pałac, niż pomnik w świątyni”
Zanim powstało pismo, do przekazywania mowy człowiekowi służyły rysunki – obrazki. Potem narodziły się tzw środki mnemotechniczne, jak np węzełek. W Ameryce Południowej metodę węzełkową używali Indianie – było to tzw kipu. Jednak dopiero wymyślenie i posługiwanie się symbolami, dało początek „fazy pisma”. Najstarszymi systemami znaków, służącymi do zapisywania słów, co do których nie ma absolutnie wątpliwości, że są formą pisma, było m.in sumeryjskie pismo klinowe, egipskie hieroglify oraz nieodczytane do dziś pismo cywilizacji doliny Indusu.
Miłość ukryta w dywanie
Wiecie jak zaczęła się jedna z najsłynniejszych historii miłosnych na świecie? Piękna i świetnie wykształcona Kleopatra, nie mogąc bezpośrednio stanąć przed obliczem Juliusza Cezara, chcąc zdobyć przychylność owego potężnego wodza, użyła pewnego fortelu. Jak głosi legenda, ukryta w dywanie (lub w podróżnej sakwie), kazała się zawieźć potajemnie do siedzimy Cezara. Ten zaskoczony, ale i zachwycony niebywała urodą i przebiegłością kobiety, która nagle wyłoniła się mu z ukrycia – zakochał się w niej bez pamięci! Zastanawialiście się jednak, w jaki sposób porozumiewali się ze sobą? Jak pisali do siebie czule liściki? Kod Cezara… łacina czy… hieroglify? O Kodzie Cezara możecie przeczytać w naszym poście – „Kości zostały rzucone czyli… być jak boski Juliusz Cezar„.
Boskie pismo Egipcjan
Starożytni Egipcjanie uważali pismo za dar od samego patrona mądrości – egipskiego boga Księżyca zwanego Thot (Thoth). Spod boskich palców Thota wyszły podobno nie tylko hieroglify, ale także kalendarz oraz… liczba, arytmetyka i geometria.
Napoleon i… kamień z Rossetty
Hieroglify pozostawały wielką tajemnicą dla ludzkości do czasu wyprawy armii napoleońskiej. Wtedy to, doszło do odkrycia czarnej bazaltowej płyty pokrytej pismem. Był to tzw. „kamień z Rosetty”. Ta niewielka kamienna płyta przyczyniła się nie tylko do rozwoju egiptologii i, ale i wielkiego odkrycia jakiego dokonał w 1822 r. Jean-François Champollion. Człowiek ten sprawił, że zachowane księgi starożytnej kultury egipskiej, w końcu przemówiły do świata!
I ty możesz poznać pismo Kleopatry
Sztuka pisania i czytania u starożytnych Egipcjan należała niestety do rzadkości. Do osób mogących poszczycić się znajomością pisma należeli głównie przedstawiciele kapłaństwa, a także faraonowie, a to dlatego, że.. byli kapłanami. Pisać umiała także znaczna część wyższych urzędników państwowych oraz arystokracji, która często na drodze swej kariery pełniła funkcje podobne do kapłańskich. Skomplikowana budowa pisma i mnogość jego odmian stwarzały ogromną barierę dla powszechnej alfabetyzacji. Stąd tez zrodziła się potrzeba kształcenia zawodowych pisarzy.
Zainspirowani uczuciem Kleopatry do Juliusza Cezara, zapragnęliśmy sami pobawić się w egipskiego królewskiego skrybę. I tak udało nam się wziąć udział w świetnych niedzielnych warsztatach „Hieroglify – święte pismo starożytnych Egipcjan”, które zorganizowało Muzeum Archeologiczne w Krakowie.
Wpis powstał w ramach projektu blogowego "Mali podróżnicy"
Zapraszamy do przeczytania innych naszych matematycznych postów z cyklu: "Matematyka jest piękna"
Post nie posiada komentarzy, a od jego publikacji minęło bardzo dużo czasu. Komentowanie zostało wyłączone.